Je ziet het niet heel vaak, maar soms komt iemand voor een tweede keer in dienst bij hetzelfde bedrijf. En als er dan ook nog meer dan 20 jaar tussen het eerste en het tweede dienstverband zit, dan is dat wel heel bijzonder. De 56-jarige Christiaan Bruikman is zo’n medewerker. Hij werkte in 1996 bijna vijf jaar bij Kemper (toen Kemper Keerwanden) en keerde afgelopen jaar terug. Is er wat veranderd of is alles bij het oude gebleven? Hoe is het om weer terug te zijn bij Kemper? We vroegen het Christiaan; hij vertelde ons graag zijn verhaal.
Christiaan volgde begin jaren negentig een opleiding Bouwkunde aan de MTS. Na een korte carrière in de magazijnwereld, reageerde hij in 1996 op een advertentie van Kemper Keerwanden. Het bedrijf zocht een medewerker verkoop binnendienst annex werkvoorbereider voor de productie. Christiaan solliciteerde en werd aangenomen. ‘Ik denk met heel veel plezier terug aan die tijd. Ik heb veel geleerd en -niet geheel onbelangrijk- heel veel plezier gemaakt met collega’s. Christiaan vertelt met een grote lach op zijn gezicht het verhaal van de voetbalcompetitie tussen de kantoormedewerkers en de productie. ‘Mijn collega Frank (Remery, red.) had de productie uitgedaagd voor een partijtje zaalvoetbal. De jongens met de zachte handjes tegen de rouwdouwers zeg maar. Iedereen van kantoor moest meedoen anders kwamen we mensen te kort! Er was alleen een klein probleem: ik ben een wielrenner en kan absoluut niet voetballen! Met knikkende knieën begonnen we aan de wedstrijd. Maar al gauw bleek dat wij met ons kantoorkluppie toch georganiseerder speelden… we wonnen met een meesterlijke tien tegen één. Ik hoef je niet te vertellen hoe we de volgende dag de productie binnen liepen! Als ik terugdenk aan die tijd was het één grote familie, waar met plezier gewerkt werd’.
De geschiedenis herhaalt zich
Rond de eeuwwisseling besluit Christiaan dat hij zijn betonkennis verder wil verdiepen. Hij maakt de overstap naar een ander bedrijf in de betonwereld. ‘Hier heb ik uiteindelijk meer dan 12,5 jaar gewerkt en veel geleerd. Door de economische crisis moest ik het bedrijf verlaten. Na een paar korte omzwervingen herhaalde de geschiedenis zich: ik zag een advertentie van Kemper! Ze zochten een senior werkvoorbereider. Ik wist meteen dat dit mijn kans was om terug te keren. Ik heb gesolliciteerd en werk en nu al bijna één jaar in Tilburg. En wederom met heel veel plezier!’
Saamhorigheid
Het verschil tussen toen en nu? Christiaan denkt even na en zegt dan: ‘De scheiding tussen kantoor en productie is duidelijker zichtbaar. Het is zakelijker en professioneler geworden. Ik vind het daarentegen mooi om te merken dat dit niet aan de verbondenheid binnen het bedrijf heeft getornd. Er heerst nog steeds een grote mate van saamhorigheid en het gevoel dat we het echt met elkaar tot een succes moeten maken. Dat goede gevoel is dus niet verloren gegaan en typeert het bedrijf’.
Je mag fouten maken
In zijn huidige functie houdt Christiaan zich naast werkvoorbereidingswerk ook bezig met productontwikkeling en denkt hij mee over hoe de productie beter en efficiënter kan. ‘Zo zijn we drukdoende met het proces hoe de productie te verbreden met niet standaard keerwanden eventueel in de carrousel of stationair storten. Daarnaast kijk ik uit naar een ontwikkeltraject dat we in Tilburg willen inzetten. Daar willen we overstappen op 3D-tekenen, zodat we de klant nog beter van dienst kunnen zijn. Dit zijn stappen die Kemper verder kunnen brengen in de komende jaren. Voor mij zijn het ook voorbeelden die BTE als organisatie typeren. Er wordt veel waarde gehecht aan ontwikkeling en innovatie. Daarom denk ik dat ik ook weer zo graag wilde terugkeren naar Kemper/BTE. Er wordt geïnvesteerd in mensen en (dat vind ik minstens zo belangrijk) je mag fouten maken en ervan leren. Als individu krijg je de mogelijkheid je te ontwikkelen. Dat is in mijn ogen heel veel waard. Natuurlijk, het is hard werken; ik kan echt niet altijd om vijf uur naar huis. Maar ik doe het graag omdat ik weet wat ik ervoor terug krijg en dat heeft echt niet alles met salaris te maken. Het is goed om te merken dat dat in al die jaren niet anders geworden is!’
